Bouwmaterialen pyramide

Gebaseerd op de grafische taal van de voedselpiramide uit Denemarken heeft het Center for Industrialized Architecture (CINARK) van de Royal Danish Academy een digitale versie van de Construction Material Pyramid ontwikkeld.

Deze ‘Construction Material Pyramid’ oftewel bouwmaterialen pyramide, maakt het mogelijk om onder andere CO2-footprints van materiaalsoorten binnen dezelfde categorie te vergelijken. Het maakt het ook mogelijk om verschillende soorten milieueffecten van verschillende materialen te bekijken. Het doel is om op een eenvoudige en snelle manier overzicht te krijgen van de relatieve duurzaamheid van de individuele bouwmaterialen.

Wij hebben met behulp van deze tool een vergelijk gemaakt van 50m2 eiken parket van 10mm dik tov 50m2 vinyl/pvc van 3mm dik. Het resultaat is dat 50m2 eiken parket 531,5 kg CO2 compenseert en dat 50m2 pvc 614,3kg CO2 uitstoot. Ben je nieuwsgierig hoe dat zit met jouw vloerkeuze? Of misschien met je hele bouwproject? De interactieve pyramide geeft je snel een eenvoudig inzicht.

CINARK heeft veel positieve en nieuwsgierige vragen ontvangen van gewone vakmensen tot leraren op vakscholen, praktiserende architecten en leken. Zij geloven dat de bouwmaterialen piramide, net als de voedselpiramide, een cruciale richtlijn en educatieve gids kan zijn voor iedereen als ze de juiste milieukeuzes moeten maken bij het zakendoen op de bouwmarkt, het kopen van een huis, verbouwen of gewoon meer kennis willen over het vakgebied.

Op basis van Environmental Product Declarations (EPD) geeft de Construction Material Pyramid de milieu-impact van een aantal relevante bouwmaterialen weer. Hier hebben ze ervoor gekozen om zich te concentreren op de beginfasen van de constructie, d.w.z. totdat het materiaal ter plaatse is (levenscyclusfasen A1 – A3).

Met andere woorden, de bouwmaterialen piramide is een manier om de milieu-impact van de productie van materialen te visualiseren. De levensduur van het materiaal kan dan worden behandeld als een technische ontwerpparameter, waarbij wordt gewerkt aan de details van de constructie in relatie tot hoe lang het gebouw moet meegaan.

In deze context is het de verantwoordelijkheid van ontwerpers om ervoor te zorgen dat de levensduur van de materialen niet afhangt van de algehele samenstelling van het bouwonderdeel en dus wordt bepaald door het slechtst uitgevoerde materiaal of de constructie. Het was dan ook hun ambitie om de problematische standaardaannames die bepalend zijn voor de uitkomsten van levenscyclusanalyses (LCA), te omzeilen. 

De projectgroep achter de gedigitaliseerde materiaalpiramide zijn senior en junior onderzoekers bij CINARK, evenals Jan Schipull Kauschen uit Vandkunsten. Het project wordt gefinancierd met steun van Boligfonden Kuben.